۱ پیشینه ۲ ویژگیها ۳ تولید عسل تغییر وضعیت زیربخشهای تولید عسل ۳.۱ تولید جهانی ۴ ترکیبات ۵ انواع عسل ۶ رنگ ۷ عسل تقلبی ۸ روش تشخیص عسل طبیعی ۹ ویژگیهای درمانی تغییر وضعیت زیربخشهای ویژگیهای درمانی ۹.۱ درمان زخمها و سوختگیها ۹.۲ بهعنوان آنتیبیوتیک ۹.۳ درمان و بهبود سرفه ۹.
مرحله اول زنبوران هم بهطور فعال هم بهطور انفعالی آب را از محلول رقیق شهد که بهطور معمول دارای ۶۰ درصد آب است، جدا میکنند. (آب شهد گلها بین ۵۰ تا ۸۰ درصد متغیر است). برای مرحلهٔ دوم باید گفت قند مسلط در شهد، ساکاروز است که با فعالیت آنزیمی به دکستروز و لوولوز تبدیل و ظاهراً با مقادیر کمی از سایر قندها طی این مرحله ترکیب میشوند. درنتیجه محلول غلیظی از قندهای ساده که ماده حل شده آن بیش از حل نشده هاست، مادهای مغذی به نام «عسل» به وجود میآید.
عسل دارای آنتی اکسیدان های طبیعی مانند فنولیک ها و فلاوونوئیدها است که از آسیب های اکسیدی بدن محافظت می کنند.
مصرف عسل می تواند به مردان کمک کند تا سطح انرژی خود را افزایش دهند و برای فعالیت های روزمره یا ورزشی بیشتری آماده شوند.
این نکته را در نظر داشته باشید که اگر قصد خرید عسل برای بهرمند شدن از خواص درمانی آن را دارید حتما آن را به صورت خام و از یک زنبوردار و یا فروشنده معتمد با برگه آزمایش تهیه کنید.
بهبود گوارش: عسل دارای آنزیم های معده ای مثل آمیلاز و کاتالاز است که به بهبود عملکرد سیستم گوارش کمک می کنند.
در زیر چهار طریقهی مصرف عسل که بیشترین بازدهی را برای ورزشکاران دارد آورده شده است.
یکی از راه های مطمئن تر برای تشخیص عسل خالص، استفاده از خدمات آزمایشگاهی معتبر است.
عسل طبیعی یک محصول طبیعی و گران بها است، و برای تشخیص کیفیت و اصالت آن، فاکتورها و استانداردهای مختلفی وجود دارد:
عسلهای دارای منبع گیاهی متفاوت دارای رنگ و طعم متفاوت بوده و به مقادیر نه زیاد متفاوت، حاوی قندها (ساکاروز، لوولوز، دکستروز، مالتوز و غیره) و حاوی اسیدها، پروتئینها، پیک مانها، مواد معطر و خوشبوکننده و هم چنین املاح (نظیر سدیم، گوگرد، منیزیوم، فسفر، کلر، پتاسیم، سیلیکا و غیره) آنزیمها (مانند دیاستاز، گلوکز اکسیداز، کاتالاز، فسفاتاز و انورتاز) و همچنین حاوی ویتامینها (پرودوکسین، فولیک اسید) و غیره میباشند.
اغلب عسلهایی که رنگشان تیره است، از لحاظ املاح معدنی غنیتر میباشد.[۲۹]
پیشنهاد میشود برای بهرمند شدن از خواص عسل برای بهبود زخم معده، از محلول عسل و آب ولرم استفاده شود.
همچنین، مواد آنتی اکسیدانی مانند فلاوونوئیدها و فنولیک ها به عنوان آنتی باکتریال ها عمل می کنند.
در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم بهصورت خوراکی check here و هم موضعی برای درمان بیماریهای مختلف از جمله ناراحتیهای معده، زخمها، زخمهای پوستی و سوختگیهای پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده میشد.[۶۷]